Metodika otkrivanja,razotkrivanja i dokazivanja krivičnog djela silovanja

Metodika otkrivanja,razotkrivanja i dokazivanja krivičnog djela silovanja

UVOD

Kriminalitet je negativan društvena pojava, koja je zbog svoje raspostranjenosti i društvene opasnosti predmet je neprekidnog interesovanja nauka i prakse. Ljudsko društvo od početka svog nastanka poznaje načine ponašanja koji se nazivaju kriminalitetom ili zločinom. On nije statičan i fiksno odredjen, on se stalno mijenja. Definicija kriminaliteta su različite, često medjusobono suprotne uz upotrebu različitih sinonima: zločin, delikvencija, prestupništvo, devijantno ponašanje itd. Riječ zločin upotrebljavali su Rimljani za označavanje sudske odluke ili presude. Postoji veliki broj definicija kriminaliteta. Izučavanje društveno opasnih ponašanja bilo je najprije predmet krivično-pravne nauke, a znatno kasnije i kriminologije kao posebne nauke o kriminalitetu. Pravne definicje kriminaliteta nastale su u vrijeme kada krivično pravne i krminološka izučavanja nisu bila jasno razgraničenja. Kriminalitet je društvena pojava koja negativno utiče na društvene vrijednosti. Seksualnost kao dio čovjekovog indentiteta podrazumijeva i pravo čovjeka da tu svoju seksualnost ispoljava na slobodan način, i sobzirom na to povreda čovjekove seksualnosti se može smatrati kao oblik krivičnog djela. Jedan od tih oblika je i silovanje. Silovanje predstavlja tešku psihološku traumu za žrtvu jer je udar za njen tjelesni i psihički integritet. U svakom slučaju posljedice silovana su veoma velike, a zavise kako od surovosti napadača tako i od ličnosti žrtve.

POJMOVNA ODREĐIVANJAKRIMINALITETA

Kriminalitet je društvena pojava koja podrazumijeva ukupnost krivičnih djela ili zločina na određenom prostoru i u određenom vremenu. Za razliku od zlocina, on je masovna pojava i najčešće se dijeli na primarni i sekundarni kriminalitet. Primarni kriminalitet je vršenje kažnjivog djela prvi put, koji je prouzrokovan djelovanjem različitih društvenih i psihičkih činilaca, a sekundarni kriminalitet je ponovono vršenje djela gdje uticaj ima i proces socijalne kontrole.

Krminalitet predstavlja negativnu društvenu pojavu, koja nepovoljno utiče na društvo i na čovjeka kao pojedinca. Smatra se da kriminalitet ima dva lica i to: kao totalitet delikvencije i kao pojedinačni akt, pri čemu je potrebno poznavat obije dimenzije da bi se azumio ovaj fenomen. Drugim riječima, da bi se razumio kraiminalitet u cjelini portrebno je izučavati pojedinačne slučajeve kriminaliteta.
Ovaj dvodimenzijonalni pristup zahtjeva saradnju mnogih nauka kao što su: kriminalna socijologija, opšta socijologija, bijologija, psihologija, psihopatologija i mnoge druge.

1.1 Pojam kriminaliteta

Kriminalitet  je pojava koja je određena pravom. Svaka država u svom zakonodavstvu ima određen broj zabranjeni ponašanja, kvantitativnu i kvalitativnu dimenziju kriminalizacije. Pri određivanju pojma kriminaliteta bitno je odrediti njegov društveni karakter, njegovu društvenu uslovljenost i zakonitost  javljanja u datim uslovima i strukturama, u kojima se vrši proces kriminalizacije pojedninih lica, vodeći pri tome računa da on predstavlja društvenu pojavu koja se ispoljava u konkretnim inkriminisanim radnjama pojednih lica.