Računarske mreže i protokoli

Iako je računarska industrija još uvijek mlada u poređenju s drugim industrijama (npr. sa automobilskom industrijom i vazdušnim transportom), računari su zabilježili neverovatan napredak za srazmerno kratko vrijeme. Tokom prve dvije decenije svog postojanja računarskisistemi su bili strogo centralizovani, obično unutar jedinstvene prostorije.
Često je ta prostorija imala staklene zidove kroz koje su posjetioci mogli da se dive velikom elektronskom čudu. Kompanije srednje veličine ili univerziteti mogli su imati jedan do dva računara, dok su velikeinstitucije imale najviše par desetina. Pomisao da će za dvadesetak godina računari iste snage biti veličine poštanske marke i proizvoditi u milionskim serijama bila je čista naučna fantastika.

Stapanje računara s komunikacijama imalo je snažan efekat na način organizovanja računarskih sistema. Ideja ,,računarskog centra” – prostorije s velikim računarom u koju korisnici donose podatke na obradu- porpuno je prevaziđena. Stari model po kome je jedan računar zadovoljavao sve potrebe organizacije zamijenjen je modelom u kome posao obavlja veći broj zasebnih, ali međusobno povezanih računara. Takvi sistemi su nazvani računarske mreže.