Emocionalna zrelost

Emocije

LJudi nisu samo racionalna bića koja svoje postupke i želje sprovode samo na osnovu umnog mišljenja i zaključivanja. Mnogi postupci su izazvani i drugim činiocima, kao što su emocije ili osećanja. Emocije se mogu definisati kao doživljaj našeg vrednovanja i subjektivnog odnosa prema stvarima, ljudima, događajima, i prema sopstvenim postupcima.
Emocija je uvek reagovanje bića na neko zbivanje. Zbivanje se opaža i izaziva osećanja. Osećanja se javljaju u situaciji kad biće proceni da se dešava nešto značajno i važno. Ono što su refleksi za telo to su emocije za psihu ( Milivojević 1993. ).
Zoran Milivojević daje definiciju emocija: „Emocija je reakcija subjekta na stimulus koji je ocenio kao važan, a koja visceralno, motorno, motivaciono i mentalno priprema subjekat za adaptivnu aktivnost.“
Postoji veliki broj izraza kojima se izražavaju osećanja i različiti doživljaji u kojima osećanja imaju bitnu ulogu.
Postoje emocionalna stanja kao što su: radost, strah, žalost, ljubav, ljubomora, simpatija, ponos, stid, briga, strepnja i druga. Emocije su u toku svog razvoja propraćene spoljnim i unutrašnjim promenama. Spoljni znaci emocija su: izraz lica, telesna napetost, glasovne reakcije i slično. Unutrašnji pratioci su karakteristične promene u radu pojedinih organa. Kod snažnih emocija javljaju se promene kod disajnih i probavnih organa i u radu žlezda. Kao posledica nekog emocionalnog stanja može da se javi kod čoveka crvenilo ili bledilo lica, smeh, plač, povlačenje u stranu ili približavanje, zagrljaj ili napad i tako dalje.
Emocije se kod dece javljaju veoma rano, u početku su još ne diferencirane. Sa razvojem deteta njegove emocije se ispoljavaju na određen način. Kako se dete razvija i njegove emocije sed sve više diferenciraju. Kod odraslog čoveka na emocionalne reakcije dosta utiče iskustvo ( osobe, predmeti, događaji iz života ).