Meko pravo

Meko pravo odnosi na neobavezujuće akte kao što su strategije, mišljenja, preporuke, smjernice, deklaracije organa EU itd. U realizaciji ciljeva postavljenih u aktima koji se svrstavaju u meko pravo, značajan je otvoreni metod koordinacije, koje se prvi put pod tim nazivom spominje u Lisabonskoj strategiji iz 2000.
Procesi unifikacije i usklađivanja trgovinskog prava sa pravnim propisima EU u toj oblasti uslov su jednostavnijeg i sigurnijeg obavljanja međunarodnih poslovnih odnosa.
I pored širenja pravnih instrumenata na polju uređenja materije korporativnog upravljanja, ali i sve učestalije upotrebe termina meko, odnosno tvrdo pravo, još uvijek ne postoji u stručnoj javnosti široko prihvaćena podjela regulatornih instrumenata na jednu, odnosno drugu kategoriju.