Razvoj i primena termovizije

Termovizija je naučna disciplina novijeg datuma, u civilnoj upotrebi tek od polovine dvadesetog veka. Termovizija se bazira na činjenici da sva tela toplija od apsolutne nule emituju, u zavisnosti od svoje temperature, određenu količinu zračenja. Bavi se prikupljanjem i analizom termalnih karakteristika objekata preko njihovih termalnih slika odnosno termograma bez uspostavljanja direktnog fizičkog kontakta.

Primena termovizije u cilju sagledavanja energetskih performansi arhitektonskih objekata, postala je aktuelna krajem dvadesetog veka. Tada su teme od značaja za energetsku efikasnost u razvijenim evropskim zemljama postale integralni deo arhitektonske prakse i strateško pitanje u domenu tretmana postojećeg građevinskog fonda.