Reafirmiranje sofističkog učenja o prirodnom pravu

Pitanje o prirodnom pravu, od prvog momenta kada se ono postavlja, u najbitnijem smjera ka aksiološkim načelima, ali i ontološkim fundamentima na kojima počivaju ili trebaju počivati pravne norme i ono je, s manjim ili većim intenzitetom, napeto od sofista do savremenih teoretičara prava. To je između ostalog zato što, tragajući za uzrocima i moralnim fundamentima prava, vazda propitujemo da li pravni ethos počiva na onoj individualnoj ili socijalnoj dimenziji, to jest da li je primjenljiviji kazuistički ili deontološki, eudaimonistički ili metaetički pristup u vrednovanju pozitivnih pravnih normi. Nadalje, time se ontološki pita i da li je moguće govoriti o nekoj vrsti obavezujućeg, subordinirajućeg ideala prava koji povijesno generira bilo koju normu ili pravni sistem u cjelini.