STRATEGIJSKO UPRAVLJAČKO RAČUNOVODSTVO U FUNKCIJI POVEĆANJA KONKURENTNOSTI PREDUZEĆA

Poznato je u literaturama upravljačkog računovodstva da se ono bavi obezbjeđivanjem informacija u interne svrhe, odnosno za potrebe donosioca odluka radi kontrolisanja aktivnosti poslovanja i donošenja poslovnih odluka (Gowthorpe, 2008).

Interesovanje za ovu problematiku raste od 1980. godine kada je strategija počela da se posmatra kao potencijalna promenljiva, a istraživanje i studije slučajeva da ispituju vezu između elemenata menadžmenta i specifičnih strategija koje su usvojene u preduzeću. Istorijski posmatrano strategija UR je nastalo kao potreba da se zadovolje zahtjevi globalne ekonomije i da se menadžmentu pruži instrument za strategijsko upravljanje preduzećem u nesigurnim tržišnim uslovima. Ako na osnovu trideset i više godina diskutovanja i rasprave trebalo izvući neki opšti zaključak to je da su računovodstvene komponente strategijskog UR veoma različite u odnosu na ono što bi mnogi praktičari računovodstva očekivali (Roslender & Hart, 2010).
Osnovni uslov i pretpostavka opstanka, rasta i razvoja preduzeća postaje konkurentnost. Konkurentska utakmica između preduzeća se odvija identifikovanjem konkurentskih područja, odnosno razlikovanjem ključnih činioca, kao što su cijena, kvalitet proizvoda i usluge, fleksibilnost, inovativnost i vrijeme.