Depozit kao osnova finansijskog potencijala banke

Riječ depozit potiče od latinske riječi „depozitum“ što znači, „nesto što je dato na čuvanje“. Prema zakonu o osiguranju depozita, depozit predstavlja domaću valutu i devizno novčano potraživanje prema banci koje proizilazi iz novčanog depozita, uglavnom na štednju, bankarskog tekućeg računa ili drugog novčanog računa i na osnovu kog nastaje zakonska ili ugovorna obaveza banke na povraćaj sredstava. Lice koje ulaže novčana sredstva naziva se deponent, a organizacija kod koje se sredstva ulazu depozitar. Ugovorom o osnovi, tj. deponovanju se regulišu odnosi između deponenta i depozitara