Ekološki sistemi

Uvod
Ekologija je naučna disciplina koja proučava raspored i rasprostranjenost živih organizama i biološke interakcije između organizama i njihovog okruženja. Okruženje (životna sredina) organizama uključuje fizičke osobine, koje sumarno mogu da se opišu tzv. Abiotičkim faktorima kao što su klima i geološki uslovi (geologija) , ali takođe uključuje i druge organizme koji dele sa njim njegov ekosistem odnosno stanište. Ekologija se u osnovi bavi proučavanjem rada ekoloških sitema. Ekosistem obuhvata biotop i biocenozu.
Svi organizmi žive u prirodi na svojim staništima, za koja su neraskidivo vezani. Problemi koji su se pojavili u vezi sa uticajem čoveka na prirodu doveli su ekologiju u sasvim nov položaj. Odnos čoveka prea prirodi bitno se ralikuje od svih ostalih odnosa koji u njoj valdaju. Zbog toga ekologija u novije vreme pomera granice svojih istraživanja. Savremena ekologija, pri rešavanju problema kojima se bavi, polazi od činjenica da je priroda organizovana stupnjevito i hijerarhijski. Živi svet kao celina izgrađen je od manjih i jednostavnih biloških sistema. Značaj ekologije je u tome što otkriva stvarnost i zakonitosti na kojima počivaju tajne prirode i omogućavaju da se i s toga aspekta upozna Zemlja, planeta na kojoj se razvio život. Ekološki način razmišljanja i izgrađena ekološka kultura su moćno oruđe u rukama čoveka. Zadatak svakog pojedinca, države i naroda, kao i čitavog čovečanstva jeste da poštuje ekološke zakonitosti i principe i da ekološkim ponašanjem obezbede što duži opstanak svih živih bića na Zemlji.