FK Dubočica Leskovac

UVOD

Fudbal je igra milionske populacije dece, omladine i odraslih rasprostranjena na svim kontinentima. Kao kreativni izraz širokog socijalnog i kulturnog spektra fudbal se kreće u prostoru od pet ljudskih fenomena. O tome svedoči i veoma razuđena sportska infrastruktura ( od improvizovanih terena na kojima dominira igra do fudbalskih dvoraca na kojima se isprobanom komunikacijom demonstriraju rezultati rada ) bogat kadrovski potencijal ( igrači oba pola, menadžeri, naučnici, novinari i dr. ), dominacija medijskim prostorom, finansijske mega dimenzije, kao i drugi brojni indikatori.
U svemu tome, posebno mesto zauzimaju višemilionske socijalne grupe stratifikovane po posebnim kriterijumima ( od emocionalnih i racionalnih do lokalnih i nacionalnih ) označene kao publika i navijači koji sa fudbalom i među sobom komuniciraju na sebi svojstven način. Ta komunikacija ima posebno, spektakularna obeležja u završnim klupskim i reprezentativnim takmičenjima kao što su : Kup evropskih klubskih prvaka, Prvenstvo Evrope i Prvenstvo sveta u kojima učestvuju nacionalne selekcije.

Nastanak fudbala

Pouzdani istorijski izvori govore da se prva igra loptom pojavila kod Kineza. Naime, kineski imperator Huang Ti, poznat kao ujedinitelj kineske imperije, podsticao je upražnavanje borbene igre loptom pod imenom “cu – ki “ ( zu-ki ) ( cu – gurati; ki – lopta ). Lopta je bila od kože, punjena perjem i krznom životinja. Igra je ubrzo postala veoma popularna u narodu. Smisao igre sastojao se u tome da su dve ekipe, postavljene jedna nasuprot druge, gurale loptu svim delovima tela, osim ruku, u pravcu dveju vertikalno postavljenih bambusovih trski. Pobednikom se smatrala ekipa koja bi prva proterala loptu između bambusovih trski. U igri je učestvovao veliki broj igrača. Tačan broj igrača nije poznat. Postoji sumnja da li je taj broj bio i podjednak sa obe strane.

 
Pojava savremenog fudbala

Početkom XIX veka u engleskim školama intenziviraju se igre loptom. Kako su se igre odvijale bez univerzalnih pravila, posebno onih koja regulišu prava o kontaktu sa loptom, došlo je do neodložne potrebe da se ona definišu.
Ove potrebe delimično su zadovoljene već 1862.godine, kada je M. Tring, rektor škole u Uppinghamu, izdao prva fudbalska pravila. Pravila su bila situirana u 9 tačaka obuhvativši : opis igre nogom, zaustavljanje lopte ( nogom i rukom bez prava udaranja lopte nogom u vazduhu ), postizanje gola i dr. Ovim pravilima i klupskim zatvorenošću tadašnje elite pokušala je da prisvoji fudbalsku igru. Međutim, kako su fudbaleri i navijači poticali iz istog ( radničkog ) socijalnog miljea, toj tendenciji uspešno su odoleli. Nastajanje klubova, pre svega, u gradovima sa radničkim četvrtima ( Arsenal, Mančester, Totenhem i dr. ) to najbolje i potvrđuje. U pokušaju da se izvrše određena preciziranja u Tringovim pravilima, u decembru 1863.godine u Londonu, organizovano je značajno savetovanje o fudbalskim pravilima. Na tom savetovanju došlo je do nepremostive polarizacije između pristalica „ ragby “ i „ dribling „ načina igre. Tako je i došlo do jasne diferencijacije na „ ragby „ pristalice i pristalice „ dribling „ igranja. Homogenizovane pristalice „ dribling „ pristupa u igri loptom formiraju svoj fudbalski savez – Footbal Association.