Nacionalni park Abruco

Nacionalni park Abruco (Parco Nacionale d’Abruzzo, Lazio e Molise) osnovan je u istoimenoj pokrajini na jugu Italije 1922. godine. Najstariji je u Apeninima, a drugi u Italiji. Dok ljudi nisu zagospodarili prostranstvima današnje Italije čitavu teritoriju države naseljavali su mrki medvedi, apeninski vukovi, divokoze i mnoge druge životinjske vrste. Za samo nekoliko vekova usled lova i krčenja njihovih staništa gotovo su potpuno istrebljeni. Očuvanje prirode i čitave teritorije seže od početka prošlog veka, te je Nacionalni park osnovan sa namerom da se životinje koje u njemu žive zaštite od potpunog istrebljenja. To je dalo rezultata, pa je površina koju divljač naseljava sa svega 5 km2 porasla na 496,8 km2, koliko i iznosi teritorija zaštićenog prirodnog gazdinstva, a populacija divljači se brojčano uvećala. Ideja o osnivanju nacionalnog parka Abruco se javila nakon Prvog svetskog rata, zahvaljujući Erminiju Sipari, koji se bavio zaštitom životne sredine a bio je član Italijanskog Parlamenta. Tako je 1921. godine opština Opi dobila 5 km2 zemlje u zakup sa ciljem zaštite flore i faune, a Sipari je u Rimu osnovao organizaciju koja se bavila administracijom. Park je osnovan septembra 1922. U narednih nekoliko godina teritorija parka se proširivala i na susedne opštine, dok 1923. nije pokrivala 120 km2 površine, kada je i ozakonjena.