Operaciona istraživanja

Nema recenzije

Odlomak

Ekonomski problemi koji mogu biti predmet modeliranja koriscenjem metoda linearnog programiranja su: proizvodno planiranje, planiranje investicija, planiranje transpotra robe, optimalno rasporedjivanje kadrova.
Proizvodno planiranje. Osnovni cilj primjene modela linearnog programiranja u domenu proizvodnog planiranja jeste optimizacija proizvodnje. U uslovima ograničenog iznosa rasursa (sirovina ,radne snage, masina, finansiskih sredstava i sl.), proizvodno preduzeće može proizvoditi različite količine proizvoda iz sopstvenog asortimana. U namjeri da maksimizira ukupan rezultat svoga poslovanja preduzeće je veoma zainteresovano da iskoristi resurse sa kojima u odredjenom periodu raspolaže na najbolji način. Prevodjenjem osnovnog cilja poslovanja na odgovarajucu funkciju cilja i nacin koriscenja i iznos raspolozivih resursa na odgovarajuci sistem ogranicenja, resavanjem pogodno definisanog modela linearnog programiranja dolazi se do preciznih podataka o optimalnom nivou proizvodnje pojedinih proizvoda.
Planiranje invasticija. U uslovima ograničenog iznosa investicionih sredstava, korišćenjem LP može se odrediti optimalan nivo ulaganja u pojedine hartije od vrijednosti, kao i druge vrste investicija. Optimalno planiranje ulaganja u hartije od vrijednosti, u uslovima razvijenog finansiskog trzišta, predstavlja problem koji se postavlja u okviru poslovanja finansiskih institucija, banaka, investicionih fondova, osiguravajućih kompanija, i sl. Modeliranje i resavanje problema optimizacije portfolija koriscenjem linearnog programiranja moze biti realizovano na razlicite nacine, zavisno od toga koji se od poznatih kriterijuma efikasnosti ulaganja u hartije od vrijednosti koristi. Tako, npr., funkcija cilja pogodno definisanog modela linearnog programiranja za optimizaciju portfolija moze izrazavati zahtjev za maksimizacijom ukupnog prinosa na investirana sredstva, kao izahtjev za minimizacijom rizika.
Planiranje transporta robe. Transport robe od odredjenog broja proizvodjača do potrošača, u uslovima njihove teritorijalne razdvojenosti, izaziva obično velike troškove distribucije i prevoza. Zbog toga minimizacija ovih troškova predstavlja jedan od uslova efikasne organizacije i finansiskog uspjeha velikog broja privrednih subjekata. Ukoliko se kao osnovni zahtjev optimizacije transporta robe postavi minimizacija ukupnih troškova pravoza, tada se ovaj problem može veoma efikasno modelirati i rešavati korišćenjem modela linearnog programiranja. Na taj nacin funkcija cilja pogodno definisanog modela izrazavala bi ukupne troskove prevoza robe, dok bi sistem ogranicenja izrazavao ograniceni iznos ponude homogene vrste robe razlicitih proizvodjaca ,odnosno iznos traznje pojedinih potrosaca. Ovaj specifican problem linearnog programiranja, koji se naziva transportni problem, resava se koriscenjem razlicitih metoda na nacin slican opstem algoritmu resavanja modela linearnog programiranja…