Pojam i oblici saucesnistva

Krivično delo može biti ostvareno radnjom jednog lica ili zajedničkim delovanjem više lica. Kad je krivično delo rezultat delovanja više lica onda pod određenim uslovima , postoji saučesništvo. Lica čijim je delovanjem ostvareno krivično delo nazivaju se saučesnici. “Nauka krivičnog prava počela se baviti problemima saučesništva vrlo davno, ali razrada ovog institute razvija se naročito u XX veku u Francuskoj i Nemačkoj pravnoj literaturi.“[1]Saučesništvo predstavlja posebni institut krivičnog prava koji je se određuje saglasno osnovnim principima kaznene politike određene države. U savremenom zakonodavstvu se reguliše u opštem delu krivičnog zakona dok su u ranijem zakonodavstvu pojedini oblici saučesništva bili propisani u posebnim krivičnopravnim propisima. Francuski krivični zakonik iz 1791. je prvi zakonik koji sadrži opšta pravila o saučesništvu. Nauka krivičnog prava počela se baviti vrlo davno problemima saučesništva, ali razrada ovog instituta razvila se naročito u XX veku u francuskoj i nemačkoj pravnoj literaturi. Složena problematika ovog instituta zahtevala je velike napore od pravnih pisaca da ovladaju ovom materijom i naročito da utvrde pojam saučesništva, njegove oblike i njegovu pravnu prirodu.