Transmisabilni venerični tumor pasa

Nema recenzije

Odlomak

Transmisabilni venerični tumor pasa

Transmisabilni venerični tumor (TVT), poznat još kao i transmisabilni venerični sarkom ili infektivni sarkom, prestavlja benigni retukulo-endotelni tumor pasa i drugih kanida koji najčešće napada spoljasnje genitalije. Same tumorske ćelije predstavljaju infektivne agense, a tumori koji nastaju nisu genetički slični ćelijama domaćina. Genom ćelija TVT-a izveden je iz kanida (vjerovatno psa, vuka ili kojota),i poznato je da se tumor javljaj kao jednoćelijski patogen koji se razmnožava bespolnom diobom. Detaljnom analizom genoma dobijeni su rezultati koji ukazuju na to da se ova dva genoma, genom TVT-a i normalne ćelije kanida, razišli prije više od 6.000 godina.
TVT kod kanida prvi je opisao Novinski 1876. godine, prilikom čega je demonstrirao da se tumor može prenijeti sa jedne jedinke na drugu tako što se tumorske ćelije inokulišu u samo jedinku. Citoplazmične inkluzije koje se mogu naći u tumorskim ćelijama, dovele su do toga da neki autori smatraju da se ovaj tumor prenosi putem virusa. Danas se, međutim, pouzdano zna da se on prenosi na sluznicu genitalija putem živih tumorskih ćelija prilikom fizičkog kontakta dvije jedinke, posebno za vrijeme koitusa. Često se ćelije TVT-a prenesu I na sluznicu nosne I usne duplje, prilikom lizanja ili njušenja zaraženih genitalija. Prenošenje tumora na ove sluznice znatno olakšava I postojanje nekih lezija na njima ili prekid integriteta samih sluznica.
Tumor počnje da raste 15 do 60 dana nakon implantacije. TVT može da raste sporo I skoro neprimjetno godinama, a može da bude I invazivan I da eventualno postane maligan. TVT je imunogni tumor I dokazano je da imuni sistem jedinke igra glavnu ulogu u inhibiciji rasta I metastaziranja tumora. Kod mladih pasa I pasa sa imunodeficijencijom tumor će lakše metastazirati. Po nekim istraživanjima metastaze su češće kod muških jedinki (16%) nego kod ženskih (2%). TVT metastazira najcešće na koži, potkožnom tkivu, limfnim čvorovima, očima, tonzilama, jetri, slezini, hipofizi I koštanoj srži.
Ideja da se tumor prirodno prenosi kao alograft ( transplantacija organa ili tkiva jedne jedinke na drugu iste vrste, ali razlicitih genotiova) je nastala zbog tri bitne osobine koje su zapažene. Prva osobina je da se TVT može eksperimentalno izazvati samo transplatacijom živih tumorskih ćelija, a ne mrtvim ćelijama ili nekim ćelijskim produktima. Druga je da jedro tumorskih ćelija sadrži neparan broj hromozoma (aneuplodija) i da sadrzi karakteristične marker hromozome koji su nadjeni u svim tumorskim ćelijama TVT-a iz svih djelova svijeta. Treće, LINE-1 faktor (long intespersed nuclear factor) u blizini c-myc (regulatorni gen) je pronadjen kod svih uzoraka TVT-a.
Histološki, tumorsko tkivo je homogeno sa gusto zbijenim ćelijama mezenhimskog porjekla. Često se javlja infiltracija limfocitima, plazmocitima i makrofagama. TVT treba razlikovati od mastocitoma, histocitoma i malignih limfoma.
Citološkim pregledom se vide okrugle do blago ovalne ćelije sa uzanom citoplamom u kojima se nalaze eozinofilne vakuole i veliko okruglo hiperhromatizovano jedro sa nukleolusom.

Ćelije TVT-a imaju manje hromozoma nego normalne ćelije. Normalne ćelije psa imaju 78 hromozoma, dok kod TVT-a imaju 57-64 hromozoma koji se po izgledu znatno razilkiju od normalnih. Svi pseći hromozomi, osim polnih (X,Y), su akrocentrični, sto znači da su im centromere veoma blizu krajeva, dok kod većine ćelija TVT-a hromozomi su metacentričini ili submetacentrični (centromere u sredini ili blizu sredine). Sve tumorske ćelije kod ovog tipa tumora imaju veoma sličan genetski materijal, koji je uvijek razlicit od genetskog materijala domaćina. Karakteristično je da LINE-1 je na razlicitom mjestu smješten nego u normalnim ćelijama psa. Ovo dokazuje da tumor ne nastaje iz razlicitih kanceroznih promjena domaćina, vec da se prenosi sa jedne jedinke na drugu.
TVT prolazi kroz nekoliko faza: