Trovanje beta

Beta blokatori (β-blokatori, beta-adrenergički blokirajući agensi, beta-adrenergički antagonisti, antagonisti beta-adrenoreceptora, beta antagonisti) su klasa lekova koji se koriste za različite indikacije. Oni se pogotovo važni u kontroli srčanih aritmija, kardiozaštiti nakon srčanog udara I tretmanu hipertenzije. Kao antagonisti beta adrenergičkog receptora oni umanjuju dejstvo epinefrina (adrenalina) i drugih hormona stresa. Prvi beta blokator, dihloroizoproterenol, je sintetisan 1958. Džejms V. Blejk je 1962. pronašao prve klinički značajne beta blokatore – propranolol i pronetalol. To je revolucioniralo medicinski tretman angine pektoris ] i mnogi to smatraju jednim od najvažnijih doprinosa kliničkoj medicini i farmakologiji u 20. veku

Smatraju se jednom od najznačajnih grupa lekova. Oni smanjuju napetnost na određenim delovima tela, kao što su srce i krvni sudovi u mozgu. Snižavaju krvni pritisak, štite od srčanog udara.