Energetska potrošnja u tehnološkom postupku zamrzavanja kukuruza šećerca

Uvod

Kukuruz secerac je jednogodisnja zeljasta biljka iz familije Posceae, koja se svrstava u monokotiledone.Kukuruz šećerac, kao i ostali varijeteti kukuruza, potiče iz srednje Amerike, gde se gaji već 7000 godina. To dokazuju klipovi kuruza iz pećina u Tehuakanu, u Meksiku, datirani oko 5000 godina pre Hrista. Smatra se da potiče od divljeg kukuruza, Zea mays var. mexicana, s kojom se može ukrštati.
Kukuruz šećerac je, verovatno, nastao mutacijom kukuruza za zrno.Sjedinjene Američke Države su najveći proizvođač kukuruza šećerca u svetu, a proizvodi se na oko 250.000 ha. Oko 70% te proizvodnje se prerađuje.Kukuruz šecerac se koristi u mlecnom zrenju, ili na prelazu iz mlecnog u voštano zrenje.
U fiziološkoj zrelosti zrno kukuruza šecerca (pšeno) smežurano je i staklasto. Apsolutna težina mu je 150 do 250 g.Za preradu je poželjno što duže zrno (duboko), koje se bolje mehanički odvaja od oklaska. Kvalitet zrna kukuruza šećerca prvenstveno zavisi od sadržaja šećera. U endospermu se, primarno, deponuju šećeri, pretežno glukoza, fruktoza i maltoza, a kasnije prelaze u skrob. Odnos šećera i skroba u kukuruzu za zrno, u fiziološkoj zrelosti, je 1:3, a u kod šećerca je taj odnos različit, ali više u korist šećera.
Znacajan je za preradjivacku industriju i jedan je od glavnih izvoznih artikala.U industrijskoj proizvodnji se koristi kao zamrznut proizvod, najcesca tehnologija za zamrzavanje koja se koristi je zamrzavanje u fluidizovanom sloju. Ono je veoma pogodno i za vecinu drugog povrca zbog toga sto sprecava pojavljivanje grudvi.