Interna revizija

Uvod

Bez obzira o kojoj vrsti revizije je riječ (interna, eksterna ili državna revizija), i bez obzira na to što se pojedini revizijski projekti mogu razlikovati po svojoj svrsi, veličini, predmetu i klijentima, svi revizori mogu da koriste sličan konceptualni okvir za izvođenje svojih revizijskih projekata. Imajući u vidu činjenicu da revizija svoje korjene, između ostalog, vuče i iz logike kao naučne discipline, sve ono što se dešava u reviziji odvija se određenim logičkim slijedom. Ovaj redoslijed obuhvata slijedeće korake:

• upoznati/razumjeti predmet revizije,
• utvrditi ciljeve revizije,
• definisati potrebne dokaze,
• odlučiti koje revizorske procedure koristiti,
• prikupiti i analizirati revizijske dokaze,
• izraditi nalaze i zaključke revizije i
• sačiniti revizorski izvještaj”

Zavisno od konkretnog projekta revizije, neki od ovih koraka se mogu preklapati, nekima se može dati manji ili veći značaj, ali se svaka revizija, u suštini, odvija ovim logičkim slijedom.

Pripremne aktivnosti interne revizije

Neke od pripremnih aktivnosti se mogu obaviti i tokom same revizije, ali se mnoge od njih normalno obave prije nego što se revizori upute na mjesto revizije. Ovim aktivnostima se definišu ciljevi revizije, djelokrug rada i procedure koje će se primjenjivati.

1. Definisanje ciljeva revizije

Definisanje posebnih ciljeva za dati projekat revizije jeste najvažniji i prvi korak koji se preduzima. Kao što je već rečeno, opšti ciljevi su sastavni dio sveukupnog revizorskog plana i njima se definišu područja visokog revizijskog rizika. Kada se identifikuju ove kritične oblasti revizije, opšti ciljevi omogućuju definisanje čitavog spektra ciljeva za svaku od tih oblasti. Na ovaj način, pojedinačni revizorski projekti, koji se izvode iz dugoročnih planova revizije, konkretizacijom opštih ciljeva dobijaju svoje vlastite ciljeve koji su njihovo polazište…