Narodi Afrike – Egipat

Narodi Afrike – Egipat

U dolini Nila, prije više od pet hiljada godina,razvila se civilizacija koja predstavlja jednu od najzaokruženijih cjelina u istoriji čovječanstva. U ovoj zemlji koja se razvijala na obalama reke Nil i koja je bila zatvorena za spoljašnje kulturne uticaje, razvio se jedan umjetnički stil koji je jedva doživio promjene u svojoj trihiljadugodišnjoj istoriji. Razvoj likovne umjetnosti poticalo je egipatsko vjerovanje u zagrobni život. Grobnice faraona oslikavane su freskama i kipovima. NJihov zadatak je bio da prenesu sadržaje ovozemaljskog života, kako bi faraon nastavio živjeti i na drugom svijetu. Na egipatskim freskama do punog izražaja dolazi pravilo „ono što se ne vidi i ne postoji“, gdje su ljudi uvijek prikazani u profilu. Osim scena iz svakodnevnog života,na freskama su prikazane i scene iz rata kojima se veliča faraonova moć nad neprijateljom.

Sve umjetničke manifestacije starog Egipta bile su podređene državi, religiji i faraonu koji je smatran bogom na Zemlji. Od samih početaka vjerovanje u zagrobni život je diktiralo normu po kojoj se pokojnik sahranjivao zajedno sa svojim bogatstvom, kako bi se osigurao njegov put do večnosti.
Egipćani su vjerovali da duša poslije smrti nastavlja život, pa su balzamirali (mumije) mrtvace,sahranjivali ih u grobnice uklesane u kamen ili mastabe (male krnje piramide). U njih su stavljali različite predmete kojima se pokojnik služio za života. Prema hijerarhiji i položaju, svakom pojednicu pripadala je i odgovarajuća grobnica. Za faraone su hiljade robova podizali piramide,u sredini piramide nalazile su se grobne komore. Najpoznatije piramide su Keopsova,Kefrenova i Mikerinova piramida.
Grobni spomenici faraona Keopsa, Kefrena i Mikerina. Keopsova koja je visoka 147m i podignuta je 2.500 godina p.n.e. U njenom kamenom centru nalazi se grobnica, a njena masa je preko 5 miliona tona. Stari narodi ubrajali su je među sedam svjetskih čuda. To je najveća i najstarija piramida ove vrste i služila je kao uzor za gradnju svih ostalih piramida, kojih u Egiptu ima oko 130.
Monumentalni kompleks u Gizi, gde su sahranjeni faraoni IV dinastije, pokazuje veštinu i sposobnost egipatskih arhitekti u izgradnji spomenika koji je još u antičko doba smatran jednim od sedam svjetskih čuda i pokazuje raskoš egipatske civilizacije.Snefru je počeo izgradnju prve piramide bez stepenica. Keops je bio njegov naslednik i izgradio je Veliku piramidu koja dostiže 146 metara visine, a čini je oko 2,3 miliona kamenih blokova prosečne težine oko 2,5 tone. Keopsov sin Kefren je izgradio jednu manju, a Mikerin je autor treće velike piramide ovog kompleksa.

Vladar iz četvrte dinastije, jedan od graditelja piramide. Poznat je po piramidi u Gizi. Produžetak na donjoj čeljusti je neka vrsta spremnice u kojoj su faraoni, dostojanstvenici i sveštenici nosili bradu. NJegovo ime u prevodu znači „Podigao ga je Ra“ ili „Ustani Ra“. Ra je ime boga Sunca, vrhovnog božanstva drevnih Egipćana.
Zadatak piramida je bio da zaštite i očuvaju tijela faraona za vječnost. Svaka piramida je dio kompleksa koji se sastojao od hrama u dolini, prilaza, komunikacionih prolaza i drugih prostora, među kojima je i prostor rezervisan sa religijske rituale prije sahrane. Oko tri piramide u Gizi (Keopsove, Kefrenove i Mikerinove), stvoren je nekropol (grad mrtvih) koji čine mnogobrojne mastabe. Ravnog krova i iskošenih zidova nazvane su mastabama pošto podsećaju na egipatske kuće od opeke (mešavina gline, peska i trske), u obliku zarubljene piramide. Mastabe su bile grobnice u kojima su sahranjivani članovi porodice faraona, plemstvo i državni službenici visokog ranga. Spoljašnji izgled mastabe podseća na odsečenu piramidu pravougaonog oblika, a u unutrašnjosti se nalazila mala soba zvana sirdab, gde je čuvana statua pokojnika, smatrana živim bićem, kao i lažna vrata koja su simbolički povezivala svet živih sa svetom mrtvih. Ispred njih su ostavljani darovi pokojniku i takođe se vršio pogrebni obred. Pod zemljom se nalazila komora grobnice, kojoj se pristupalo kroz jedan hodnik koji bi se zapečatio nakon deponovanja tela pokojnika. U oslikanim grobnicama velikodostojnika prikazane su zasluge u životu, postlovi koje je pokojnik obavljao,porodica i ono što bi želio da mu se ostvari u zagrobnom životu. Sve grobnice,osim Tutankamonove, su opljačkane.