Opšta istorija crkve

Antički svet vreme je shvatao ciklično, tj. kao neprekidni kružni tok, bez početka i kraja, bez izlaza i konačnog cilja i smisla. Jedino u Starom Zavetu postoje naznake linearnog shvatanja vremena. Dolaskom Isusa Hrista („jedino novo pod suncem“) i osnivanjem hrišćanstva, javio se revolucionarno novi pogled na istoriju, kao na vreme koje ima svoj početak i kraj, u kom je svaki događaj jedinstven i neponovljiv.