Pravila uzorkovanja materijala za mikrobiološku obradu

Vrste mikrobioloških pretraga možemo podijeliti na bakteriološke, virološke,
serološke, parazitološke i mikološke.
U bakteriloškim pretragama izolacija i identifikacija patogenih bakterija se može
vršiti iz uzoraka stolice, respiratornog sustava, mokraćnog i spolnog sustava, te rana, punktata, krvi, likvora i drugih biopata. Bakteriološke pretrage se rade u cilju nadzora nad bolničkim infekcijama, te ispitivanje osjetljivosti bakterijskih izolata na antibiotik metodom antibiogram. Serološke pretrage se temelje na reakciji antigena i antitijela u serumu. U serološka ispitivanja spadaju aglutinacija, precipitacija, bakterioloiza, RVK, flokulacija, ELISA i imunoflorescencija kojim se ispituju bakterije, virusi, gljivice, paraziti i njihovi produkti (toksini, fementi).
Molekularne metode (PCR metode) se sve češće koriste u kliničkoj mikrobiologiji
zbog brze identifikacije izravno iz kliničkog uzorka.
Kvaliteta pretrage je optimalna ako se uzorak dostavi u laboratorij odmah po
uzimanju. Ako to nije moguće uzorak može biti direktno nasađeni u bujon (hemokulture, male količine aspirata nasađene u bujon) u termostatu na 37°C ili sobnoj temperaturi.