Preventivne mere suzbijanja buke

UVOD

Buka je specifični oblik zagađenja u suvremenom svetu. Kao problem javlja se zajedno s počecima urbanizacije i stanovanja u gradovima, dok se kao ozbiljan ekološki problem, javlja s pojavom industrije tek krajem 18. odnosno početkom 19. veka. Razvoj savremene tehnologije, urbanizacija, ubrzana industrijalizacija, naročito razvoj prometa i automobilske industrije, dovodi do toga da je problem buke postao ozbiljan ekološki problem savremenog sveta

ZVUK – BUKA

Zvuk nastaje oscilatornim kretanjem  čestica čvrstih, tečnih ili gasovitih tela koje imaju osobinu elastičnosti. Buka predstavlja svaki zvuk koji kod  čoveka izaziva subjektivni osećaj neprijatnosti.
1. IZVOR ZVUKA
• Mesto na kome čestice pod dejstvom neke sile započnu oscilatorno kretanje.
2. ZVUČNI TALASI
• Nastaju prenosom oscilatornog kretanja čestica zvučnog izora na čestice okolne sredine. Mogu biti :
I –  Longitudialni- ako se oscilatorno kretanje čestica sredine vrši se u pravcu prostiranja zvučnih talasa
II – Transverzalni  – ako se oscilatorno kretanje čestica sredine vrši upravno na pravac prostiranja z.t.
3. BRZINA PROSTIRANJA ZVUČNIH  TALASA
• Zavisi od stanja sredine u kojoj se stvaraju (u vazduhu 343 m/s)
4. ZVUČNA ENERGIJA
• Kinetička E oscilatornog kretanja  čestica izvora zvuka prenosi se na  čestice okolne sredine, tako da i prostor oko izvora zvuka ima određenu E (zvučnu E) koja se izražava u Džulima (J).
5. ZVUČNA SNAGA
• Ukupna zvučna E koju zvučni izvor stvara u jedinici vremena, izražava se u Vatima (W).
6. INTENZITET ZVUKA (Io)
• Predstavlja brzinu prenošenja zvučne energije kroz jediničnu površinu koja je upravna na pravac prostiranja zvučnih talasa, izražava se u Vatima po m2 (W/m2).