Programiranje i kontrola transformacijskog procesa

POJAM TEHNOLOGIJE SPORTSKOG TRENINGA

Za pojmam tehnologije sportskog treninga, možemo reći da predstavlja dio sportske nauke koja se bavi procesom, organizacijom (upravljanjem) i preradom određene “sirovine” (sportista) te uz pomoć svrsishodnih i pravovaljanih postupaka, metoda i sredstava u treningu u gotov upotrebljivi “proizvod” tj. sportski rezultat. Osnovu tog razvoja činio je čovjek, u našem području –sportista – učenik koji je predstavljao inicijalnu “sirovinu” koja se putem osmišljenog kontinuiranog tehnološkog procesa preobražava, tj. transformira u željeno stanje ili finalni proizvod tj. sportski rezultat.
Znači da se pod tehnologijom sporta podrazumijeva smišljeni, organizovani i kontinuirani (longitudinalan) tehnološki proces sa svrhom da se sportista transformiše iz nekog inicijalnog (trenutnog) stanja u neko novoformirano željeno, finalno stanje, pod utjecajem osmišljenog trenažnog programa tj. da bi se na što optimalniji način došlo do željenog sportskog rezultata.
Pod pojmom sportskog treninga podrazumijevamo specifični transformacioni proces u kojem se postizanje rezultata može postići kontinuiranom primjenom specifičnih trenažnih sredstava, metoda i opterećenja kroz određeno vrijeme. To znači da sportista ili učenik kroz osnovni zadatak sportskog treninga treba da pređe iz tzv. polaznog – inicijalnog stanja ( Si ) u neko novoformirano finalno stanje  ( Sf):
Si    →  Sf
Razlika između inicijalnog i finalnog stanja nam brojčano omogućava da cijeli transformacioni proces možemo usmjeriti u željenom pravcu, uz blagovremeno otklanjanje učinjenih grešaka.
R = Sf – Si
Smanjenje ili minimiziranje grešaka nam omogućava da dođemo do optimalnog procesa treninga, jer se sam proces ne može kontrolirati s obzirom da nije poznato u kom pravcu ide razvitak. Znači da je osnovni cilj sportskog treninga povećanje i antropoloških i drugih karakteristika sportista od kojih ovisi sportski rezultat kao proizvod transformacionog procesa, jer je brojčano, a zbog toga se i vrši transformacija, finalno stanje bolje od inicijalnog stanja. Da bi došlo do željenih efekata – promjena na utvrđeno početno – inicijalno stanje ( Si) moramo djelovati trenažnim sadržajima – vježbama – tj. operatorima treninga ( t)pomoću kojih se takvo stanje pretvara u stanje ( St).
Nakon utvrđivanja početnog stanja ( Si ) utvrđujemo operator (sadržaj) treninga za svaku tranzitivnu sekvencu treninga (Sta, Stb, Stc…) tako da se kroz određeni vremenski period dođe do finalnog stanja ( Sf )… tj.
Si … Sta, Stb, Stc … Sf

Pojam i struktura tehnologije sportskog treninga
Pod tehnologijom sportskog treninga podrazumjevamo naučnu i tehnološko-praktičnu disciplinu koja proučava zakonitosti transformacionih procesa, u kojem se čovjek, kao višedimenzionalan sistem, mijenja iz jednog stanja u novoformirano stanje koje obezbjeđuje viši nivo sportskog rezultata. Osnovni zadatak tehnologije sportskog treninga je da pronalazi i utvrđuje osnovne zakonitosti i postupke koji regulišu uspjeh u sportskim aktivnostima.              Da bi sportski trening mogli uspješno programirati, neophodno je da poznajemo sve činioce – faktore – od kojih ovisi uspjeh u sportskoj aktivnosti koju želimo programirati. To poznavanje faktora podrazumijeva dobro poznavanje svih antropoloških karakteristika tj. osobina i sposobnosti od kojih ovisi uspjeh u tom sportu kao i šta sve treba učiniti, koja i kakva sredstva, metode, opterećenja primijeniti da bi uspjeh bio vjerovatan. Ako to ne poznajemo, ako nemamo takvih informacija, tada ne možemo niti napraviti adekvatan program, a to znači da nam je rad intuitivan – stihijski.