Vodjenje

Predgovor

Tema diplomskog rada „Vođenje“ izabrala sam iz više razloga. Jedan od njih je proširenje znanja. Tema je izuzetno interesantna kao jedna od funkcija menadžmenta. Rad sa ljudima, motivisanje i ohrabrivanje ljudi, te tretiranje ljudi s poštovanjem bez obzira na poziciju u organizaciji na kojoj se nalaze, jedan je od temeljnih uslova opstanka svake organizacije.
Jasno je da je ljudski faktor ključni resurs svake organizacije, pa iako preduzece posjeduje kvalitetnu tehnologiju, sredstva i predmete rada, bez motivisanih, marljivih i pouzdanih ljudi te pozitivnog ambijenta i okruženja, organizacija neće moći normalno i uspješno da funkcioniše.
Upravljanje je planiranje, organizacija, motivisanje i kontrola određenih  aktivnosti s ciljem ostvarivanja zadatog kompanijskog cilja. Upravljanjem se obuhvataju i ljudi u radnom procesu i svi njegovi sastavni dijelovi. Rukovođenje je alokacija i usmjeravanje ponašanja svih zaposlenih ka dostizanju definisanih ciljeva. U ovom radu ću objasniti vođenje kao lidera kompanije i organizacije, ovlašćenja i odgovornosti, stilovi i teorije vođenja, pojam vođenja prije svega.
Ključne reči: vođenje, upravljanje, ovlašćenja i odgovornosti, stilovi u vođenju

 
2. Uvod

Nivoi organizacije postoje zbog ograničenja raspona upravljanja. Drugim riječima, organizacioni nivoi postoje zbog toga što menadžer može efikasno da nadgleda samo ograničen broj ljudi, premda je taj broj različit zavisno od situacije.
Menadžer mora utvrditi, bilo ličnim posmatranjem ili korišćenjem objektivnih standarda, da li podređeni ispunjava planove. Očigledno, dobri objektivni standardi koji jednostavno razotkrivaju sva odstupanja od planova, omogućavaju menadžerima da izbegnu mnoge kontakte koji oduzimaju vrijeme, tako da usmjere pažnju na izuzetke u trenucima koji su presudni za uspješno izvršenje planova.
Sposobnost jasnog i sažetog saopštavanja planova i upustava takođe doprinosi proširenju menadžerovog raspona. Podređeni koji, po odlasku iz kancelarije nadređenog ili nakon što je primio upustva, još uvek nije siguran šta se traži ili šta je bilo rečeno, prije ili kasnije će sigurno tražiti nove sastanke. Posao podređenog znatno olakšava nadređeni koji zna dobro i precizno da se izrazi. Menadžerov opušteni, ležeran stil može podređenima da bude prijatan, ali kada se ta ležernost izrodi u zbrku i izgubljeno vreme, jako će smanjiti efikasan raspon upravljanja, a često i moral.
Neophodnost vođenja leži u dinamičkom razvoju današnjeg ljudskog društva. Menadžment je povezan sa efikasnošću, a vođenje sa efektivnošću i promenama. Prema kvalitetu međuljudskih odnosa između vođe i njegovih saradnika prepoznajemo rezonantne i disonantne vođe. Posao vođe prvenstveno obuhvata poslove koji su važni, ali nisu hitni.
Efektivni vođa ima razvijenu emocionalnu inteligenciju i empatske sposobnosti, a razlike među ljudima shvata kao konstante i iz toga izvlači prednosti. Dinamičke promene mikrookoline i makrookoline marketing okruženja preduzeća imaju sve dramatičnije efekte na rezultate poslovanja.
Odličan vođa razvija osobine u kojima je iznad proseka i dovodi ih do savršenstva, njegova filozofija efektivnosti je: pojačaj osobine u kojima si snažan. Pred vođe XXI veka postavljaju se zadaci koje će oni uspešno ispuniti ako shvate da je neprekidno učenje ono što vođama omogućava visoke standarde, ambiciozne ciljeve i pravi osećaj misije u životu.
Uloga vođe u poslovnim organizacijama je takođe prisutna u odnosima direktora sa klijentima i dobavljačima firme, kako pojedinačno tako i u grupacijama. Za direktora, međutim, uloga vođe prisutna je na još jednom polju. On ili ona mora odrediti i elemente poslovne politike za proizvode ili usluge firme kao i za samu firmu. Upravo ovaj jedinstveni zahtev, da direktor uspostavi kombinaciju efikasnog međusobnog uticaja i preduzetničke inicijative, čini ulogu vođe u firmama tako teškom i zahtevnom.