Gotova praksa – Toplana

1.    Podaci o organizaciji
ISTORIJAT
Osnova za budući nastavak i razvoj toplifikacionog sistema Novog Sada stvorena je davne 1916. godine, kada je izgrađena stara električna centrala snage 5,3 MW. Parni kotlovi ove termoelektrane iskorišćeni su 1961. godine za grejanje novih višestambenih zgrada na području naselja Grbavica, koje se nalazilo u neposrednoj blizini električne centrale.

Preduzeće “Novosadska toplana” osnovano je te iste godine, ali u sastavu “Elektrovojvodine”. Tada je novi Sad, zajedno sa sremskim naseljima – Petrovaradinom i Sremskom Kamenicom – imao oko 115 000 stanovnika.

Sledeći korak u razvoju sistema daljinskog grejanja je bila izgradnja izmenjivačke stanice paravoda, toplotne snage 8,6 MW i oko 500 metara toplotne mreže na koju je, bez podstanica, priključen 491 stan.
U skladu sa razvojem gradskih četvrti, Toplana je razvijala toplifikacioni sistem pripadajućih vrelovodnih mreža i kotlarnica čime je korisnicima obezbeđivala kontinuirano snadbevanje u isporuci toplotne energije i tople vode.
U sklopu opšte ekspanzije toplifikacionog sistema našeg Grada, na Detelinari 1977. godine i na Novom naselju 1978. godine, izgrađeni su prvi delovi trocevne vrelovodne mreže sa kućnim podstanicama za grejanje zgrada i u njima za centralnu pripremu tople potrošne vode (TPV), a snabdevanje toplotnom energijom počelo je iz privremenih područnih kotlarnica.
U decembru 2000. godine na snagu je stupio novi Generalni urbanistički plan (GUP) Grada do 2021.godine. U odnosu na GUP 2005. granice građevinskog rejona grada nisu promenjene, ali su izvršene promene namena i sadržaja prostora do 2021.godine. Izvršena je i korekcija planiranog rasta broja stanovnika, prvenstveno kao posledica smanjenja broja članova domaćinstva sa sadašnjih 2,8 na 2,6 članova.