Krivično pravo

Zaštićeno dobro, odnosno zaštitni objekt jeste život čoveka, a napadni objekt je istovremeno i objekt radnje, odnosno čovek. KZ prihvata uobičajeno podelu na: 1. obično i 2. teško ubistvo. (postoje i privilegovani oblici ubistva propisani kao posebna KD)
Radnja izvršenja običnog ubistva sastoji se u lišavanju života drugog lica.(može biti svaka ona radnja podobna da prouzrokuje smrt drugog lica. Osim radnje činjenja to može biti i radnja nečinjenja.)
Posledica krivičnog dela jeste smrt drugog lica.
Između radnje izvršenja i posledice mora postojati uzročna veza. (kod KD ubistva preovladava teorija ekvivalencije, odnosno condicio sine qua non-prema toj teoriji svaki uslov koji je neposredno ili posredno predhodio posledici, a bez koga ona nebi nastupila,predstavlja uzrok posledice )
Za postojanje krivičnog dela ubistva neophodan je umišljaj koji mora obuhvatiti ne samo smrt kao posledicu, nego i način njenog uzrokovanja. Dovoljno je i postojanje eventualnog umišljaja.
(Postojanje umišljaja u odnosu na posledicu se u sudskoj praksi utvrđuje preko radnje izvršenja. Na osnovu okolnosti samog događaja, koje u nekim slučajevima nedvosmisleno ukazuju na postojanje umišljaja-kao što je ispaljenje 4 hiva u telo oštećenog sa rastojnja od 80cm)
Kod pokušaja ubistva potrebno je da umišljaj učinioca obuhvata smrt kao posledicu krivičnog dela.