Pravo radnika na strajk

Uvod
Prosječan čovjek provede barem polovinu svog vijeka radeći. Posao je ono čemu stremimo, za što se školujemo, o čemu maštamo ili barem razmišljamo veći dio svog života. Kada taj dan konačno osvane, i mi započnemo naš radni vijek, shvatimo da je istina mnogo drugačija.
Osnovne stvari vezane za to radno mjesto nisu nam po volji, pa se počinjemo buniti protiv malih plata, predugog radnog vremena, prekratkih godišnjih odmora. Dakle, što nam preostaje? Jednostavno štrajk.
Štrajk je prekid rada koji zaposleni organizuju radi zaštite svojih profesionalnih i ekonomskih interesa u okviru prava i obaveza, koje proističu iz prethodno zaključenih kolektivnih ugovora.
Zaposleni slobodno odlučuju o svom učešću u štrajku.

I Pojam štrajka
Prema Zakonu o štrajku (Službeni glasnik Repulike Srpske broj 26/97) štrajkom se smatra otganizovani prekid rada u preduzeću, ustanovi i kod drugog domaćeg i stranog pravnog i fizičkog lica koje zapošljava radnike. Štrajk može biti: generalni (na teritoriji Republike) ili štrajk organizovan u pojedinim djelatnostima.

Odluku o stupanju u štrajk donosi organ sindikata ili većina radnika zaposlenih kod poslodavca. Štrajk se najavljuje dostavljanjem odluke o stupanju u štrajk poslodavcu najkasnije na pet dana prije dana otpočinjanja štrajka, odnosno od 24 časa, ako se radi o štrajku upozorenja.
Organ kome je štrajk najavljen dužan je da najkasnije u roku od 24 časa od dana prijema odluke stupi u kontakt sa štrajkačkim odborom, u cilju sporauzmnog rješavanja spora.
Ako se u tom periodu ne riješi spor, sreane u sporu dužne su da i za vrijeme štrajka nastave pregovore, sve do konačnog rješenja spornih pitanja.
Štrajkački odbor je dužan da štrajk organizuje i vodi tako da štrajkom ne ugrožava bezbjednost ljudi i imovine.
Isto tako štrajkački odbor i radnici koji učestvuju u štrajku nemogu spriječavati radnike koji ne učestvuju u štrajku da rade, niti mogu spriječiti poslodavca da raspolaže sredstvima kojima obavlja djelatnost.

U djelatnostima od posebnog javnog interesa, za vrijeme štrajka mora se obezbjediti minimum procesa rada kojim se obezbjeđuje sigurnost ljudi i imovine, ili koji je nezamjenljiv uslov života i rada građana ili rada drugih pravnih i fizičkih lica koja obavljaju privrednu ili drugu djelatnost.

Djelatnostima od posebnog javnog i društvenog interesa smatraju se:
 vodoprivreda;
 vodoprivreda i vodosnabdijevanje;
 komunalne djelatnosti;
 proizvodnja osnovnih prehrambenih proizvoda;
 zdravsrvena zaštiata sranovništva;
 socijalna uaštita i dječija zaštita;
 zaštita od požara;
 osnovno obrazovamnje;
 djelatnost državnih organa;
 zdravstvena zaštita životinja.