Primena elementarnih igara u predškolskom uzrastu

UVOD

Fizičko vaspitanje kao skup sastavnih i planskih delatnosti, u cilju vaspitanja mladog naraštaja putem tjelesnih pokreta, samo je jedan deo opšteg pedagoškog rada u sklopu ostalih oblika vaspitne delatnosti. Može se reći, da osnovni smisao fizičke aktivnosti djece proističe iz njihove naravi, koja iziskuje kretanje, aktivnost i fizičke manifestacije. Takvom organizmu je potreban podražaj  u obliku vežbanja, jer je razvoj organa uslovljen vršenjem određenih funkcija. Osim toga, svaki organizam nastoji da se što bolje prilagodi prirodi i okruženju u kome se nalazi. Djete se intenzivno razvija i raste, ali se uticaj fizičkog vaspitanja ne ograničava samo na fizički razvoj, već zahvata čitavu ličnost djeteta, vršeći uticaj na formiranje intelektualnih, moralnih i estetskih osobina ličnosti.
Predškolsko doba je veoma osetljivo razdoblje u dečjem razvoju. Igra je najznačajnija aktivnost i sastavni deo dečjeg života. Javlja se kao osnovna specifična forma dečje aktivnosti, koja se nalazi u skladu sa psihofizičkim osobenostima dečjeg organizma. Igra je neiscrpan izvor radosti, htenja, oduševljenja, neophodnih podsticaja uizgradnji jake i čvrste ličnosti. Ona je za dete: rad, mišljenje, umetnost, realnost, fantazija, kao i mogućnost za razvoj raznovrsnih sposobnosti, osobina i darovitosti. Igra je jedini način preko koje se angažuju sve strane dečje ličnosti. Aktivnost deteta u igri povoljno utičena razvoj organizma u celini, a posebno na disajne organe, krvotok i koštano – mišićni sistem. U procesu telesne aktivnosti razvijaju se i usavršavaju se njihove funkcije, koje su od ogromnog značaja za život deteta uopšte.U igri dete zadovoljava potrebu za kretanjem, pa se stvara vedro i radosno raspoloženje, životna radost i optimizam, ona mu pokreće misao, razvija pamćenje, pažnju, maštu,stvaralačke sposobnosti.
Dete ima potrebu da razume svet koji ga okružuje i da ovlada njime. Ono u igri potvrđuje i prisvaja stečena iskustva i postaje svesno tih iskustava. Zato se sa pravom može reći da je za dete igra način života, jer doprinosi harmoničnom fizičkom razvoju, jačanju zdravlja, skladnom intelektualnom, moralnom i socijalnom razvoju.

Poseban značaj fizičko vaspitanje ima za decu predškolskog uzrasta. Predškolsko doba je period kada je djete dostiglo stepen razvoja koji omogućava da se počne sa sistematskim radom na njegovom fizičkom vaspitanju. To je razdoblje veoma intenzivnog razvoja svih struktura. Intenzitet razvoja tada je brži nego u bilo kom kasnijem dobu.Najnovija ispitivanja mogućnosti i rezultata uticaja na razvoj djetovih sposobnosti pokazala su da su rezultati tih uticaja utoliko veći, ukoliko su blagovremeno vršeni, tj. dok još nisu definitivno završeni razvoji pojedinih struktura. Što se ranije počne sa sistematskim fizičkim vježbanjem, tim su veći i rezultati uticaja na razvoj organizma i razvoj njegovih sposobnosti. Da bi se djete pripremilo za savremeni način života, potrebno je što pre početi sa razvijanjem otpornosti i sposobnosti prilagođavanja organizma uslovima, jer što duže traje taj proces, tim će i rezultati biti veći. Rana stimulacija ne može nikad i ničim da se nadoknadi.Ako znamo da je nedostatak potrebne navike jedan od osnovnih uzroka što se veći broj djece ne bavi redovno fizičkim vježbanjem, onda značaj fizičkog vaspitanja djece predškolskog uzrasta, na osnovu napred iznetog, postaje još jasniji. Slobodno se može reći da je ovaj period od presudnog značaja za stvaranje navika za sistematsko bavljenje vježbanjem.Ustanovljeno je takođe, da usporeni razvoj motorike može ozbiljno da ometa socijalni razvoj djeteta. Kao rezultat zaostajanja u razvoju motorike, razvijaju se kod velikog broja male djece osjećanja niže vrjednosti, zbog čega se ona povlače iz socijalne grupe, a to predstavlja osnovu za socijalne stavove i ponašanja. Motorni razvoj je značajan za dječji pojam o samom sebi, a time i za razvoj njegove ličnosti. Djeca koja su vježbala u trčanju, skakanju, bacanju i hvatanju, izrazito su superiorna u odnosu na onu djecu koja nisu vježbala.