Rehabilitacija nakon povrede cervikalne regije

Kičma se sastoji od kičmene moždine i nerava koji nose informacije od ruku, nogu i drugih delova tela, i nose signal iz mozga do tela. Kičma se sastoji od 33 kostiju – pršljenova, 31 para nerava, 40 mišića i isprepletanih tetiva i ligamenata. Izmedju pršljenova nalazi se fibrozna, elastična hrskavica-disk. On omogućava fleksibilnost kičme i pokretanje pršljenova
Vratni deo kičme je najpokretljiviji i ima važnu ulogu u održavanju optimalnog položaja glave i vrata. S obzirom na funkciju glave, velika pokretljivost vratnog dela kičme postignuta je po cenu slabljenja njene stabilnosti. Vratna kičma zatim mora glavu održati u ravnoteži u vrlo preciznom položaju, radi kontrole vidnog polja, ravnoteže i preciznosti, te zbog niza kako svesnih, tako i refleksnih pokreta glave koji se odigravaju putem čula. Vratna kičma je i specifične anatomske građe, i blizine koštanih, nervnih i krvnih struktura. Upravo zato svakodnevne mikrotraume, do kojih dovodi rad u sedećem položaju sa glavom u prinudnom položaju, višesatno gledanje u kompjuter, gledanje televizije, čak i neki hobiji pogoduju pojavi bolova u vratu, kao i nekvalitetni noćni odmor, “loš jastuk”, spavanje na trbuhu, trauma glave i vrata. Jer najčešći uzrok patoloških promena u vratu čine degenerativni procesi (oko 90%) koji se javljaju u sklopu degenerativnih promena na kičmenom stubu u celini. Degenerativni proces zahvata više pršljenova istovremeno, pa poseban značaj imaju “male traume”, pri čemu neki nagli pokret glave ili loš položaj glave u toku sna ili neke profesionalne aktivnosti dovodi do pomeranja u sitnim zglobovima. Ako u tim zglobovima već postoje degenerativne promene, usled pomicanja u sitnim zglobovima dolazi do većeg suženja intervertebralnog prostora i pojave simptoma-bolovi, grč mišića, ograničen pokret.