Rehabilitacija osoba ostećenog vida

U većini literature koja obrađuje problematiku porodice, porodičnog odgoja i odnosa unutar njih možemo pronaći definiciju koja govori o porodici kao ćeliji našeg društva. U nešto stručnijoj literaturi taj pojam ćelije se zamenjuje s terminom mikro sredina individue, koja kao takva u najvećem postotku utiče na forimiranje svakoga od nas. Međutim, budući da je ovo naš rad odlučili smo porodicu označiti kao „ svet u malom“ gde se već u najranijem periodu našega razvoja dešava projekcija svega onoga što se nalazi u svetu i sve ono s čime će se individua sretati tokom života. Kako bi uopšte govorili o problemu, odnosno postupcima rehabilitacijskog rada u porodici važno je napomenuti i funkcionalnost odnosa unutar te porodice. Naime, porodicu prema njenim članovima možemo podeliti na kompletnu i nekompletnu porodicu. Kako sam naziv kaže kompletnu čine oba roditelja i dete/deca, dok nekompletna podrazumeva izostanak jednog od roditelja. Pored roditelja, značajan uticaj na ličnost imaju i braća/sestre, baka, deda i ostali članovi koji čine drugi koncetrični krug ovog prstena. Svako od njih ostavlja određeni pečat na nama koji utiče na nas. Budući da se rad konkretno odnosi na porodicu, pomenuću i to da uticaj okoline (socijalne sredine) nije zanemarljiv, ali o tome neke druge prilike.