Analiza nenaplativih potraživanja u bankarskom sektoru

Problem istraživanja rada jesu nenaplativa potraživanja u bankarskom sektoru. U radu se počinje sa analizom bankarskih rizika a zatim se prelazi na analizu nenaplativih potraživanja odnosno analizu rizičnih kredita.
Tradicionalna uloga banaka može da se sagleda kao transformacija gotovine s obzirom na obim, lokaciju i likvidnost, vremenski period odnosno dospelost i rizik, kako bi se smanjili negativni efekti iz asimetričnih informacija kao i transakcioni troškovi na (nesavršenim) tržištima. Specijalizacijom u pružanju informacija, banke ispunjavaju svoju uslužnu funkciju, kao i distribucionu funkciju na finansijskim tržištima. Pošto banke, praktično, uzimaju depozite od štediša i dalje ih plasiraju kroz kredite i druge oblike plasmana zajmotražiocima, koji posluju sa rizikom, banke mogu da iskoriste prednosti diverzifikacije rizika u pogledu vrste plasmana, ročnosti i drugih karakteristika, a u cilju apsorpcije rizika sadržanih u transakcijama plasiranja sredstava.
Banke su, pored toga u mogućnosti, da prenesu rizik i na taj način ga podele na veću grupu učesnika na tržištu. U tome leži osnovna sposobnost banaka za stvaranje vrednosti: sposobnost da izvrši alokaciju rizika uz minimalne troškove, kroz trgovanje rizicima koji se nalaze u različitim vrstama finansijskih plasmana.