Kurikulum kao podrška istraživačkom pristupu u učenju hemije

Poteškoće u učenju sadržaja prirodnih nauka , neusklađeni, obimni planovi i programi, nedovoljna povezanost i primjena znanja, načelna ali ne i stvarna primjena u praksi modernih metodika u nastavi prirodnih nauka samo su neki od osnovnih nedostataka obrazovanja u oblastima prirodnih nauka. Posljedice su slab inters za nauku, neprimjenjenost naučenog znanja u svakodnevnom životu kao i nedovoljna naučna pismenost. A kao rezultat toga imamo slaba postignuća naših učenika.
Kod nas tradicionalni kurikulumi prirodnih nauka na osnovnoškolskom i srednjoškolskom nivou ističu važnost usvajanja naučnih koncepata i razvijanje naučnih vještina. Osnovni cilj takvog obrazovanja je postizanje solidnog fonda naučnog znanja, na koji će se učenici moći osloniti pri ulasku u sferu obrazovanja gdje će im naučno znanje i vještine biti od velike važnosti. Tako sastavljeni kurikulumi koji su po sadržaju čisto naučni koristiće isključivo maloj grupi učenika, kojoj je konačni cilj odlazak na jedan od mnogih naučnih ili inžinjerskih univerzitetskih programa. Međutim, postavlja se pitanje šta je sa većinom učenika koji sebe ne vide kao buduće naučnike ili inžinjere. Na koji način organizovati školske planove i programe, odnosno kurikulume?
Način da se ovo prevaziđe je priprema i primjena savremenog kurikuluma hemije. Kroz nastavu hemije, primjenom istraživačkih i eksperimentalnih metoda, važno je stimulisati mentalne procese, razvijati radoznalost, kreativnost, motivaciju i interesovanje za izučavanje svijeta koji nas okružuje. Savremeni kurikulum hemije mora uzeti u obzir i ostale kompetencije ključne za cjeloživotno učenje.