Srpski pravoslavni manastir Mesić

Prvi pomen o Srpskoj pravoslavnoj eparhiji banatskoj imamo s kraja petnaestog veka, u doba vladavine Banatom despotske porodice Brankovića. Po predanju, episkopska katedra je osnovana 1481. godine u manastiru Mesiću, a prvi episkop postao je jeromonah Partenije. Manastir Hilandar na Svetoj gori atonskoj, koga su osnovali sveti Simeon Mirotočivi i sveti Sava 1198. godine, kao najveći rasadnik duhovnosti, pismenosti, kulture, u to doba je upućivao svoje najbolje monahe na episkopska poslušanja u maticu a i šire, i oni su sprovodili prosvetiteljsku a potom i državničku ulogu u očuvanju identiteta našeg naroda koji je pao pod tursko ropstvo. Jeromonah Partenije je stigao u Banat preporukom hilandarskog igumana Atanasija, da duhovno sabere razvejani narod koji je utekao iz otomanske tamnice u koju je Srbija pretvorena. Razlog osnivanja Eparhije na ovim prostorima jeste viševekovni kontinuitet monaškog staništa koje je po predanju osnovao sveti Sava kao i velika migracija pravoslavnih Srba na prostore južnog Banata. Prvi Arhiepiskop srpski Sava Nemanjić je 1225. godine uputio na prostore tadašnje Južne Ugarske iz manastira Žiče jeromonaha Arsenija Bogdanovića Sremca, da podigne pravoslavnu svetinju pod obroncima
2