Zadaci logopedije i metodologija logopedkog istraživanja

UVOD
Riječ logopedija je kovanica grčkih riječi logos – govor i paideia – odgoj. Uveo ju je Isokrates (436-338 p. n. e.) i potiče iz 5. vijeka prije naše ere. Iskorates je čuveni grčki učitelj kod koga su govorništvo učili Demosten i Likurg. Značenje ove riječi u vrijeme kad je nastajala u 5. vijeku prije naše ere i značenje kad je preuzimana u 20. vijeku kvalitetno se razlikuje iako su osobenost i prikladnost značenja bili razlog prihvatanja i njegove primjene na području društvene prakse koja danas nosi taj naziv.
Kao naziv koji označava odgoj govora, nastao je u vrijeme kad je govorništvo nazivano regina artum – kraljica umijeća, umjetnosti i umjetničkog stvaranja. Tada je Kvintilijan rekao da je govor najljepši dar što su ga besmrtni bogovi mogli dati čovjeku. Usljed toga je nastala i stara izreka: „Poeta nascitur orator fit – pjesnik se rađa, a govornik postaje“.
Kao naziv koji se u početku odnosi na bolest i liječenje govora, poslije na poremećaje govora i njihovo otklanjanje, a danas se odnosi na patologiju verbalne komunikacije, kao i na lica sa poremećajima vrebalne komunikacije, odnosno na njihovu rehabilitaciju, pojavljuje se u drugoj deceniji 20. vijeka. Nastao je kao rezultat organizovanog i energičnog suprostavljanja nastojanju da se ovo područje društvene prakse medicinizuje i stavi u okvire otorinolaringologije, kao i traganja za nazivom koji neće asocirati na klasičnu medicinu i koji će najadekvatnije održati diferencijalnost i autentičnost discipline.
Naziv logoopedija koji označava nauku o liječenju govora, u širem smislu riječi, prvi put se javlja 1913. godine. Uvodi ga E. Froschels u prvom udžbeniku logopedije izdatog u Beču. Logopedija je naučna disciplina koja se bavi dijagnostikom i tretmanom svih vidova poremećaja govora, primjenom sredstava, metoda i principa tretmana koji se kvalitetno razlikujuod onih koji se primjenjuju u klasičnoj praksi liječenja. Osnivač i doživotni predsjednik međunarodne asocijacije logopeda i fonijatara bio je E. Froschels.
Logopedija je defektološka i interdisciplinarna nauka koja se bavi poremećajima govora, glasa, jezika, čitanja i pisanja. Logopedija je sistem znanja, sveukupnost naučnih razmatranja organizma verbalne komunikacije, sistema sredstava verbalne komunikacije i čovjeka komunikatora odnosno njihove patologije, koja prouzrokuje ili može prouzrokovati poteškoće, smetnje, ograničenja, poremećenost, gubitak ili nerazvijenost sposobnosti verbalne komunikacije, odnoso dezintegraciju čovjeka kao društvenog i komunikativnog bića.