Krivicno pravo – Opšti deo

1. Pojam krivičnog prava
Krivično pravo je grana pozitivnog prava čija je osnovna funkcija zaštitna funkcija koju ostvaruje
propisivanjem određenih ponašanja kao krivičnih dela i krivičnih sankcija za ta dela kao i uslova za njihovu
primenu prema učiniocima krivičnih dela.
Cilj krivičnog prava je suzbijanje kriminaliteta. Krivično pravo je nužno za zajednički život ljudi.
 zasniva na pretpostavci da većina građana neće vršiti krivična dela
 samo manjina vrši krivična dela
 nije moguće uvek primeniti krivične sankcije.
 nije ni poželjno primeniti sankcije na svakog učinioca krivičnog dela
 česta primena kazne i drugih sankcija otupljuje njihovu oštricu.
 suviše selektivna i retka primena krivičnog prava slabi njegovu zaštitnu funkciju.
Krivično pravo je zakonsko pravo odnosno zasnovano je na zakonu.
 jedini pravni akt kojim se može propisati krivičnopravna norma je zakon
Krivično pravo u objektivnom smislu je sistem zakonskih normi i deo pozitivnog prava.
 uobičajeno se smatra u objektivnom smislu ako drukčije nije naglašeno
 dve celine na koje se krivično pravo deli su
 opšti deo i
 sadrži odredbe relevantne za sve ili većinu krivičnih dela
 posebni deo
 sadrži zakonske norme kojima se predviđaju pojedina krivična dela
Krivično pravo u subjektivnom smislu je pravo na kažnjavanje (ius puniendi) i pripada samo državi.
 zasniva se na državnoj prinudi
 kao grana prava i kao deo javnog prava državno pravo
 njegove granice se moraju iznova preispitivati
Naziv krivično pravo je prihvatljiviji od kaznenog jer kazna ne samo da nije jedina krivična sankcija nego se
i vezuje za centralni pojam na kome se zasniva krivično pravo – krivica.
Sredstva suzbijanja društveno opasnih ponašanja:
 represivna
 primena sankcije u odnosu na već učinjeno krivično delo
 okrenuta su prošlosti.